ผมเติบโตมาในครอบครัวที่ทำธุรกิจร้านอาหาร พ่อเปิดร้านอาหารตามสั่ง แม่ทำร้านขนมหวาน
ผมทำอาหารเป็นตั้งแต่เด็ก แต่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นเชฟ
ผมเรียนจบด้านบริหารการตลาด เคยทำงานที่บริษัทแกรมมี่ จากนั้นก็ไปทำงานเป็นผู้จัดการร้านอาหารญี่ปุ่น แต่ชอบเข้าไปช่วยในครัว
ภายใน 2 สัปดาห์ก็จำเมนูได้หมดทุกเมนู พี่ ๆ ที่อยู่มาก่อนบอกว่า บางคนฝึกตั้งหลายเดือนกว่าจะจำได้
นั่นทำให้ผมรู้ว่างานที่ชอบและถนัดที่สุดก็คือการทำอาหารนั่นเอง
สองสามเดือนต่อมา ผมมีเงินเก็บหมื่นกว่าบาท ก็ลาออก มาซื้อรถเข็นขายอาหารข้างถนนคันหนึ่งเพื่อขายก๋วยเตี๋ยวราดหน้า
เมื่อสิบปีที่แล้ว ราดหน้าเส้นใหญ่ทอดกรอบยังไม่ค่อยมี ร้านเราเป็นเจ้าแรก ๆ ที่ทำขาย ส่วนน้ำราดหน้าก็คิดสูตรขึ้นเองจากครูพักลักจำ ผมชอบน้ำกระเพาะปลา จึงนำน้ำกระเพาะปลามาปรับให้เป็นน้ำราดหน้า
ปรากฏว่าขายดีมาก จนสามารถขยายมาเปิดร้านห้องแถว
ต่อมามีรายการโทรทัศน์ ชื่อรายการขั้นเทพมาถ่ายร้านผม ผมจึงเอามาตั้งเป็นชื่อร้านว่า “ BOOK ราดหน้าขั้นเทพ”
หลังจากนั้นรายการโทรทัศน์ที่เกี่ยวกับอาหารที่ออกอากาศในเวลานั้นก็มาถ่ายที่ร้านอีกหลายรายการ ยิ่งทำให้ร้านขายดีมากขึ้น
จนกระทั่งปี 2554 จากเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ ทำให้ต้องปิดร้านไป
ปี 2548 ผมได้เป็น 1 ใน 50 หนุ่มโสดที่เป็นพ่อครัว ของนิตยสารคลีโอ จึงได้มีโอกาสไปทำรายการ food work ของสถานีโทรทัศน์ไทบพีบีเอส ตั้งแต่ปี 2555 มาจนถึงปัจจุบัน
รายการ food work ทำให้ผมมีโอกาสได้เดินทางไปถึงแหล่งผลิตวัตถุดิบคุณภาพดีมาแล้วเกือบทุกที่ในประเทศไทยและต่างประเทศ รวมแล้วกว่า 500 แห่ง
ผมได้เรียนรู้เรื่องวัตถุดิบและการปรุงอาหารของท้องถิ่นต่าง ๆ มากขึ้น ซึ่งเป็นที่มาของสินค้า แบรนด์ เชฟบุ๊ค ที่คัดสรรมาอย่างดีแล้ว